شعر
نمایش 21 نتیجه
شعر
تعریف
تعریف شعر از ویکی پدیا:
شِعر، سُرود، چامه یا چکامه شاخه‌ای از ادبیات است که از ویژگی‌های زیبایی‌شناختی و اغلب ریتمیک زبان استفاده می‌کند. دهخدا در یادداشت‌های خود دربارهٔ شِعر چنین می‌نویسد: «چکامه، چغامه، چامه، نَشید، نظام، سخن منظوم، منظومه، قریض. ظاهراً ایرانیان را قِسمی سرود یا شِعر بوده و خود آنان یا عرب آن را «هَنَیمَه» می‌نامیده‌اند. قدیم‌ترین شِعر ایران که به دست است گاتاهای زرتشت میباشد که نوعی شعر هجایی محسوب می‌شود».[۱]
شاعران و منتقدان، تعریف‌های گوناگون و بی‌شماری از «شِعر» ارائه داده‌اند. در تعریف‌های سنتی دربارهٔ شعر کهن فارسی، ویژگی اصلی شِعر را موزون و آهنگین بودن وادای حق مطلب به زیباترین شیوه ممکن آن دانسته‌اند. در تعریف‌هایی دیگر، با دانش، فهم، درک، ادراک و وقوف یکی انگاشته شده‌است.[۲][۳] دهخدا در فرهنگ لغت خود به تعاریف علمای عرب نیز اشاره کرده و می‌نویسد: «نزد علمای عرب کلامی را شِعر گویند که گویندهٔ آن پیش از ادای سخن قصد کرده باشد که کلام خویش را موزون و مقفی ادا کند و چنین گوینده‌ای را شاعر نامند ولی کسی که قصد کند سخنی ادا کند و بدون اراده سخن او موزون و مقفی ادا شود او را شاعر نتوان گفت»
کتاب های پیشنهادی شعر
- کتاب ازازیل
- کتاب رانندگی در مستی
- کتاب دیوان کامل اشعار پروین اعتصامی
- کتاب دیوان کامل اشعار فروغ فرخزاد
- کتاب هملت
- کتاب دیوان کامل اشعار رهی معیری
- کتاب حکمت شادان
- کتاب هشت کتاب
- کتاب خلقیات ما ایرانیان
- کتاب تماما مخصوص
- کتاب دیوان کامل ایرج میرزا
- کتاب ترا انسان
- کتاب سیمای دو زن
- کتاب مجموعه قصه های کهن مثنوی معنوی
- کتاب قصه های کهن شاهنامه
