کتاب تسخیر شدگان جن زدگان نشر بهنود

کتاب تسخیر شدگان جن زدگان از نشر بهنود شاهکاری است که در تار و پود یک توطئه سیاسی در یکی از شهرهای ایالات تنیده شده، جایی که قهرمانانی با تعصبی زایدالوصف و گویی از همه خصایص بشری بی‌بهره‌اند، به تصویر کشیده می‌شوند. این داستان نه تنها مسائل فردی، بلکه چالش‌های یک ملت را در بطن خود جای داده است. شخصیت‌های این کتاب واقعاً تسخیرشده و جن‌زده به نظر می‌آیند، زیرا تحت سیطره یک قدرت مرموز و ناشناخته، به انجام اعمالی وادار می‌شوند که هیچ‌گونه شایستگی یا صلاحیتی برای آن ندارند. شیاطینی نامرئی، قهرمانان واقعی این داستان‌اند و انسان‌ها تنها همچون عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی در دستان آنان می‌جنبند.

کتاب شیاطین داستایوفسکی یا همان تسخیر شدگان، یکی از پیچیده‌ترین آثار داستایفسکی است، زیرا در هر صفحه آن، ابهام و آشفتگی همه شخصیت‌ها را در هم می‌فشارد. این داستان با رشته‌ای از حوادث مرموز که در ظاهر هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند، پایان می‌یابد.

نیچه در وصف داستایوفسکی می‌گوید: “داستایوفسکی تنها کسی است که از روان‌شناسی چیزی به من آموخته است.” داستایوفسکی از جمله نوابغی است که از اثری به اثر دیگر می‌پردازد و پیشرفت مداوم او همچون یک سفر بی‌پایان است، تا اینکه مرگ ناگهان آن را متوقف می‌سازد.

داستایوفسکی در هر یک از آثار خود به کاوشی عمیق در روان انسان‌ها می‌پردازد. او تلاش نمی‌کند تا عقاید خود را بر خواننده تحمیل کند، بلکه سعی دارد با نوری تند و شدید، حقایق نهانی و ارزشمندی را که برای او خیره‌کننده‌اند، برای ما آشکار سازد. شخصیت‌های او هیچ‌گاه از تاریکی و ابهام بیرون نمی‌آیند، بلکه در پیچیدگی‌ها و تناقضات غوطه‌ورند.

داستایوفسکی همچون یک نقاش ماهر، تمامی عناصر داستان را یکجا گردآورده و میان آن‌ها ارتباطی عمیق و نزدیک برقرار می‌کند. حوادث به جای اینکه به‌آهستگی جریان پیدا کنند، به‌هم گره خورده و در هم می‌آمیزند؛ گویی گردبادی از عناصر اخلاقی، روحی و برونی به پا می‌خیزد و هر چیزی را دربر گرفته و دوباره آشکار می‌کند. در آثار او، سهولت و روانی جایی ندارد؛ او پیچیدگی و تعقید را دوست دارد و هرگز احساسات، افکار و عواطف را به شکل خالص و ساده بیان نمی‌کند. ابهام و تیرگی، جوهره‌ای اساسی در داستان‌های اوست.

قهرمانان داستایوفسکی، به دامان تناقضات و پیچیدگی‌ها پناه می‌برند، آن‌ها نمی‌خواهند برای خود عاقل و منطقی باشند و گویی داستایوفسکی به همین پوچی و بیهودگی علاقمند است. آثار او همچون آینه‌ای است که عمیق‌ترین زوایای روان انسان را بازتاب می‌دهد، و ما را به تفکر وامی‌دارد. داستایوفسکی، با پیچیدگی‌های شگفت‌انگیز و شخصیت‌های چندلایه‌اش، همواره ذهن ما را به چالش می‌کشد و حقایقی را برای ما روشن می‌سازد که از دیدگان دیگران پنهان مانده است.

در کتاب‌های داستایوفسکی هیچ مسئله‌ای وجود ندارد که مورد بحث قرار نگرفته باشد. این رمان‌ها علاوه بر آن که داستان‌هایی هیجان‌انگیز هستند، از تأملات و افکار نیز برخوردارند. قهرمانان این رمان‌ها هرگز بشریت را ترک نمی‌کنند و همواره در حال تکامل و تحول هستند، اما در عین حال هیچ‌گاه از تاریکی و ابهام بیرون نمی‌آیند.

داستایوفسکی به طریقی که اندیشه‌های خود را از زبان قهرمانان داستان بیان می‌کند، همواره مهم‌ترین و جسورانه‌ترین اندیشه‌های خود را ارائه می‌دهد. او هرگز نخواهد که عقاید خود را به ما تحمیل کند، بلکه سعی دارد ذهن ما را روشن کند و حقایق نهانی را که در دیدگانش اهمیت دارند، برای ما آشکار کند.