کتاب سفر کوانتومی وال تنها

کتاب سفر کوانتومی وال تنها – نویسنده ایمان سرور پور

کتاب سفر کوانتومی وال تنها

که دقیقا همچون عنوانش، یک اثر عجیب و متفاوت است. ایمان سرورپور بر خلاف بیشتر نویسنده‌های انگیزشی که قصد دارند دیدگاه خود را مثل یک سخنرانی در کلاس درس یا همانند یک نظریه، صاف و پوست‌کنده به خواننده القا کنند، ترجیح داده که از ماهیت قصه‌ای، برای بیان منظورش استفاده کند. او در کتاب سفر کوانتومی وال تنها، روایتی فوق‌العاده درباره نهنگی ارائه میدهد که سفری جذاب، مبهم و مرموز را آغاز می‌کند.

داستان کتاب

داستان به نحوه‌ای طراحی شده است که وال، با مشکلات متعددی که نشان دهنده پستی بلندی‌های زندگی است، مواجه شود و با رویکردهای خلاقانه نویسنده، در مرکز این داستان‌ها، پاسخ‌های قابل قبولی برای موانع آن و موانع ذهنی ایجاد شده برای خواننده پیدا شود.
ساختار رمان به قدری جذاب است که به راحتی می توان تصور کرد ایمان سرورپور، خود را به جای وال قرار داده است.
او در مرکز رمان سفر کوانتومی وال تنها، به لطف همذات‌پنداری و قوه‌ی تخیلش، توانسته خود و وال را متحد کند تا مفاهیم را دقیقا در قلب طرح قرار دهد. البته داستان و نحوه بیان آن، هر دو آنقدر ساده‌اند که خواننده گیج نشود و شرایط برای درک قصه سخت نباشد.
ایمان سرورپور در واقع با ارائه نمونه‌هایی واقعی از قهرمان داستانش به همه مشکلات اصلی و جزئی پرداخته است و اگر دقیق‌تر به داستان نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که مساله‌ی اصلی آن، خودشناسی و معرفت است. نویسنده سعی کرده است علاوه بر دیدگاه فرهنگی انعطاف پذیر، بار علمی به کتابش بدهد و در این راستا علم را به تخیل کشانده است.

قسمتی از کتاب

•  با خودم فکر می کردم اگه از این شهر برم هیچ والی دلش برام تنگ نمیشه اما اگه نرم دلم برای خودم تنگ میشه. با تمام وحشتم از رفتن، اینجا توی شهری که هیچ کس صدامو نمی شنوه دارم غرق میشم. باید برم. شاید اینجوری صدامو پیدا کنم
• وال‌ها با صداست که هم دیگه رو پیدا میکنن ولی من یه وال غیرعادی بودم؛ یه وال گنده، گنده‌تر از همه‌ی وال‌ها و البته لال، یعنی میگفتن که لالم
• اگر از این شهر برم هیچ والی دلش برام تنگ نمیشه اما اگه نرم دلم برای خودم تنگ میشه. با تمام وحشتم از رفتن، اینجا تو شهری که هیچ‌کس صدامو نمیشنوه ،دارم غرق میشم. شاید اینجوری صدامو پیدا کنم