کتاب سنگر و قمقمه های خالی

کتاب سنگر و قمقمه های خالی

خلاصه: به عقیده بسیاری از صاحب‌نظران این عرصه، داستان ملکوت به هیچ‌ وجه شایسته‌ ی آن نیست که شاهکار بهرام صادقی نامیده شود. در همین راستا، دکتر ضیاء موحد که خود دوستی نزدیکی با صادقی داشته، ملکوت را داستانی نامنسجم می‌داند که “رگ و پی‌اش با چسب و قیچی به هم پیوند خورده است.” به باور موحد، اوج هنر صادقی را باید در داستان‌های کوتاهی چون “سنگر و قمقمه‌های خالی” و “با کمال تأسف” جست. پذیرش این قول دشوار نیست. هر کس که دو یا سه داستان کوتاه از مجموعه‌ی سنگر و قمقمه‌های خالی خوانده باشد، بر این واقعیت که این آثار از بسیاری جهات سرآمد ملکوت‌اند، صحه می‌گذارد. با این همه، در این داستان نیروی توضیح‌ناپذیری وجود دارد که تمام ضعف‌ها و نواقص آن را جبران می‌کند.