کتاب شازده احتجاب – نویسنده هوشنگ گلشیری
کتاب شازده احتجاب
رمانی از هوشنگ گلشیری است که اولین بار به سال ۱۳۴۸ منتشر شد. گلشیری این اثر را خوشاقبالترین کتاب خود نامیدهاست.
داستان
شازده احتجاب روایت فروپاشی نظام شاهی و پیشامدرن در سنت فرهنگی ایران است. شخصیت اول رمان، که «شازده احتجاب» نامیده میشود، در اوهام و گذشته، به روایت قسمتی از استبداد و بیداد خود و خانوادهاش میپردازد.
گلشیری در این رمان از شیوهٔ جریان سیال ذهن بهره میگیرد.
بخشی از متن شازده احتجاب
«باور کنید، این جد کبیر فقط از بابت کین پس مبارکش ناراحت بوده: یک روز خونریزی دارد، یک روز باید عمل بکنند، یک روز حکیم ابونواس سواری را قدغن کردهاست و یک روز باید مسهل خورَد یا در اندرونی، پنهان از چشم عملهٔ خلوت، شراب نوشد تا بلکه بواسیر راحتش بگذارد. همهاش همین است.»
نوع روایت
«قصۀ شازده احتجاب از درون روایت میشود؛ هوشنگ گلشیری در کنار استفاده از دانای کلی که دارد، هر بار با دخول به ذهن یکی از ساکنین خانه، روایت را پیش میبرد. عمارت پوسیده و عقیم و ازدسترفتۀ شازده هم درست به خودِ او میماند.»
ترجمهها
شازده احتجاب مورد تحسین آلن رب گریه بوده و به زبان فرانسوی و همچنین به زبان انگلیسی، توسط جیمز بوکن ترجمه شدهاست.
شباهت با زوال خاندان آشر
«شازده احتجاب و زوال خاندان آشر هر دو علیه باورهای سنتی منسوخ زمانۀ خودشان عصیان میکنند و این امر نهتنها در مضمون و محتوی آثار، بلکه در فُرم آنها نیز خود را به نمایش میگذارد. هر دو اثر از عناصری کهن بهره میجویند تا بدعتگذار صناعات داستاننویسی ملی و درنتیجه خالق جریانات اصیل مستقل و ملی باشند.»
منبع ویکی پدیا
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.