کتاب معبد سکوت

کتاب معبد سکوت – نویسنده برد پی اسپالدینگ

کتاب معبد سکوت

در سال 1924 اسپالدینگ نویسنده کتاب معبد سکوت اولین و مهمترین جلد از کتاب زندگی و آموزه های اساتید خاور دور  را منتشر کرد. این کتاب شرح سفری تحقیقاتی به هند و تبت است که توسط گروهی تشکیل شده از 11 دانشمند در سال 1894 صورت گرفته بود.
آن ها ادعا می کنند که در طول سفر با عالی رتبه ترین اساتید کوه های هیمالیا دیدار کرده و تجربه زندگی جاویدان و مطاله و بررسی زندگی این اشخاص، منجر به به دست‌آوردن بینشی شگفت انگیز در زندگی و دریافت پیام معنوی شد.
این رویاروی نزدیک ، آنها را قادر ساخت که شاهد اصول و رویدادهای معنوی ای که به صورت روزمره در زندگی این اساتید وجود دارد باشند که حتی می شود به معجزه از آن ها یاد کرد به طور مثال روی آب راه رفتن و یا ظاهر کردن نان برای افراد گرسنه.
کتاب معبد سکوت همواره بین جستجوگران معنوی محبوب بوده همچین برای اشخاصی که شیفته ی فلسفه ی شرقی هستند از طرفی به خاطر متن قابل فهم و سهل الوصولی که دارد می تواند برای کسانی که از خواندن داستان های خوب لذت می برند نیز جذاب باشد.

به هر حال با وجود اکثر اقداماتی که در هند صروت می گیرد، استادان عالی رتبه بودا این را مشخص کردند که حضرت مسیح تجلی بالاترین درجه از مقام روشنگری است و یا تجسم حالت هوشیاری، چیزی که ما همه در جستجوی آن هستیم، نور مسیح برای هر فرد و برای هر کودکی که پا در دنیا می نهد.
 اسپالدینگ بعد از استقبال از این کتاب 5 جلد دیگر در سال های بعد به این کتاب اضافه کرد. اسپلادینگ متخصص ژیوفیزیک بود که در سال 1954 از دنیا رفت. کتاب معبد سکوت با ترجمه فریده مهدوی دامغانی در دسترس فارسی زبانان قرار گرفته است.

کتاب معبد سکوت درباره ی چیست

در اين كتاب از استاداني سخن گفته شده است كه حرفشان به دو چيز خلاصه مي‌شود.

• خود را بشناس
• آنگاه همنشين خدا باش

در کتاب معبد سکوت، فقط از نحوه شناخت خدا، با انواع نمونه‌ها، صحبت شده است و هر چند بسياري افكار و انديشه‌هاي جديد و نو به خواننده‌ها عرضه مي‌كند،‌ اما در نهايت به اين نتيجه مي‌رسيم كه اين اشخاص نيز فقط هدفشان رسيدن سريعتر به قلمرو الهي را دارند و بس.
اين جا معبد سكوت است، جايگاه قدرت. زيرا سكوت با قدرت مترادف است. هنگاميكه ما در ذهنمان به مكان سكوت مي رسيم، به جايگاه قدرت رسيده ايم.
در آنجا هيچ چيز نيست مگر وحدت. «سكوت كنيد و بدانيد من پروردگارتان هستم». هنگامي كه نيروهايمان را به مركز انرژي واحدي مي آوريم، در سكوت با خداوند ارتباط برقرار مي كنيم. اين ميراث واقعي بشر است.
«من و پروردگار يكي بيش نيستيم». بشر الهي هميشه جاودان است. فقط كافيست يك معبد واحد بسازيم آن هم براي خداوند كه درون ماست و آن وقت روح الهي ضمير آگاه ما را پر مي كند و اوهام مربوط به گناه و بدبختي و مرگ ديگر وجود نخواهد داشت. «اين است هدف اصلي سكوت»….