کتاب آقای رویا

در قسمتی از کتاب آقای رویا میخوانیم…

آقای رویا در حالی که از پنجره به بیرون نگاه می‌کرد، متوجه شد که منظره بیرون به طرز عجیبی تغییر کرده است. خیابان‌هایی که همیشه با آنها آشنا بود، حالا به کوچه‌های تنگ و پرپیچ‌وخمی تبدیل شده بودند که به جاهایی ناآشنا ختم می‌شدند. مردمانی که از کنار پنجره عبور می‌کردند، صورت‌هایی مبهم و ناواضح داشتند، گویی نقاب‌هایی بر چهره داشتند که هر لحظه می‌توانستند آنها را تغییر دهند. او به سرعت به سمت در خانه رفت و آن را باز کرد، اما با مکانی روبه‌رو شد که هیچ شباهتی به خانه‌اش نداشت. گویی هر بار که در را باز می‌کرد، دنیای جدیدی پیش رویش گشوده می‌شد، دنیایی که قوانین خودش را داشت و هیچ شباهتی به آنچه که او تا به حال می‌شناخت، نداشت.

با روبر پنژه بیشتر آشنا شویم…

روبر پنژه، نویسنده و نمایشنامه‌نویس فرانسوی، یکی از چهره‌های برجسته در ادبیات مدرن و آوانگارد فرانسه به شمار می‌آید. جایی که فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. آثار روبر پنژه به خاطر سبک نوآورانه، زبان پیچیده و بازیگوشی‌های زبانی که در آن‌ها به کار می‌برد، شناخته شده‌اند.

روبر پنژه یکی از اعضای برجسته جنبش نوشتاری رمان نو  بود که در دهه 1950 در فرانسه ظهور کرد. این جنبش تلاش می‌کرد تا قالب‌های سنتی رمان‌نویسی را بشکند و رویکردهای جدیدی به روایت و شخصیت‌پردازی ارائه دهد.روبر پنژه با استفاده از زبان غیرمستقیم و متافوریک، خوانندگان را به چالش می‌کشید تا به جای دنبال کردن یک روایت خطی، با لایه‌های مختلف متن و معانی پنهان آن درگیر شوند.

سبک نویسندگی روبر پنژه:

شکستن ساختارهای روایی سنتی: در آثار روبر پنژه، ساختار خطی و معمول روایت جای خود را به روایت‌های پیچیده، غیرخطی و گاهی پراکنده می‌دهد. او از روایت‌های معمول که دارای آغاز، میانه و پایان مشخصی هستند فاصله می‌گیرد و به جای آن، از تکنیک‌هایی مانند جریان سیال ذهن، تکرارها و تغییرات ناگهانی در زاویه دید استفاده می‌کند.

توجه به جزئیات و فضای ذهنی: روبر پنژه در بسیاری از آثارش به کاوش در ذهنیت شخصیت‌ها و جزئیات روانی آنها می‌پردازد. او به جای تمرکز بر وقایع خارجی و ماجراهای عینی، به بررسی افکار، احساسات، و تجربیات درونی شخصیت‌ها علاقه دارد. این امر باعث می‌شود که آثار او فضایی انتزاعی و گاهی مرموز داشته باشند.

تمرکز بر زبان: زبان در آثار روبر پنژه نه فقط وسیله‌ای برای انتقال داستان، بلکه خود به عنوان موضوعی برای کاوش در نظر گرفته می‌شود. او با بازی‌های زبانی، جملات ناتمام، و استفاده از متافورها و جناس‌ها، زبان را به عنوان عنصری مستقل در روایت مطرح می‌کند که گاهی پیچیدگی‌های زیادی را به متن اضافه می‌کند.

ابهام و چندلایگی: آثارروبر پنژه معمولاً دارای ابهام هستند و معانی چندگانه‌ای در لایه‌های مختلف متن پنهان شده‌اند. این ابهام، خواننده را به چالش می‌کشد تا به جای پیگیری یک داستان ساده، به تفسیر و بازنگری در معانی پنهان متن بپردازد.

توجه به هویت و واقعیت: روبر پنژه در بسیاری از آثارش به مسائل هویت و واقعیت پرداخته و تلاش می‌کند تا مرزهای بین واقعیت و خیال را به چالش بکشد. در این راستا، شخصیت‌های او گاهی در دنیایی زندگی می‌کنند که به نظر می‌رسد میان واقعیت و خیال در نوسان است.